Co sprawi, że ścieżki w kraju będą tanie i piękne?

Ścieżki DIY mogą być wykonane z różnych materiałów. Można je podzielić na 2 główne typy.

1. Nie można go usunąć

   - Wykonane są z tradycyjnych materiałów:

   - cegła klinkierowa;

   - drzewo;

   - kamyki lub kamień naturalny;

   - żelowane z betonu;

   - wykonane przy użyciu formularzy.

2. Wymienny Z reguły są one ustawione na okres letni. Można je wytwarzać niezależnie lub kupować gotowe.

Zastosowanie dowolnego materiału budowlanego ma swoje zalety i wady, ich szczegółową analizę podano w tabeli.

Tabela 1

Charakterystyka porównawcza różnych rodzajów ścieżek ogrodowych

Ścieżki ogrodowe DIY. Profesjonalne rekomendacje, rysunki i opcje projektowania

Oznakowanie - obowiązkowy etap budowy

Początkowym etapem budowy toru własnymi rękami jest znakowanie. Przede wszystkim należy określić jego szerokość i orientację w obszarze podmiejskim.

Do znakowania stosuje się stałe kołki, na które naciąga się sznur, a boczne krawędzie są posypane wapnem. Ta metoda znakowania pozwala wizualnie zidentyfikować planowany obszar utwardzonej drogi, biorąc pod uwagę lokalizację roślin i innych obiektów.

Warto zauważyć, że wykopana przestrzeń musi być nieco szersza niż planowana ścieżka instalacji granic. Znakowanie wysokiej jakości bezpośrednio wpływa na wytrzymałość i trwałość wykończonej drogi ogrodowej.

Ścieżki ogrodowe wykonane z kamienia naturalnego

Jako kamień naturalny kamień rzeki Ałtaju doskonale przypomina. To od niego uzyskuje się piękne obrazy mozaikowe dzięki różnym rozmiarom i kolorom: od jasnego do ciemnoszarego. Aby stworzyć taką utwardzoną drogę, potrzebujesz narzędzi:

• konieczne jest zbieranie gładkich kamieni o różnych rozmiarach;
• piasek;
• gumowy młotek;
• cement;
• gąbka;
• poziom;
• woda

Zebranie odpowiedniej ilości wysokiej jakości kamienia jest pierwszym krokiem w tworzeniu utwardzonej drogi.

Początkowo wszystkie kamienie rzeczne są starannie sortowane. Jeśli małżeństwo powierzchni kamyka jest nieznaczne, można go wykorzystać do budowy ścieżki, obracając płaską stronę do góry.

Kolejnym ważnym krokiem jest wybór wzoru pasującego do szerokości przygotowanej ścieżki.

Podstawą zdjęcia mogą być kwadraty. Rysunek loków będzie idealnie do nich pasował.

Naszkicowany obraz zostaje przeniesiony do przygotowanej bazy. Aby uniknąć zniszczenia całej konstrukcji, figurkę należy umieścić we wskazanym kwadracie, aby była ograniczona ze wszystkich 4 stron obok siebie, aby stworzyć wytrzymałość mozaiki. Zwykle stosuje się do tego krawężniki lub szalunki z desek, które są następnie usuwane po stwardnieniu każdego elementu mozaiki.

Ze względu na fakt, że podłoże jest wykonane z kruszonego kamienia, zaleca się, aby znakowanie było wykonane wapnem.

Następnie kompozycję piaskowo-cementową miesza się w proporcjach około 3 do 1 lub 4 do 1. Powstały roztwór ujawnia mały pasek, na którym układana jest część wzoru mozaiki. Aby wygładzić powierzchnię, każdy kamyk jest delikatnie wciskany w roztwór hydrauliczny. Paski są ułożone z nieistotnymi obszarami, dla wygodnego wyrównania w nich kamyków.

Owalne kamyki o zaokrąglonych krawędziach stopniowo tworzą gotowy wzór mozaiki ścieżki. Jeśli mieszanina stwardnieje, to aby wyrównać powierzchnię, na kamykach, możesz uderzyć gumowym młotkiem.

Po ułożeniu 1 paska należy sprawdzić jego równość na poziomie budynku. Kierując się rysunkiem, rząd po rzędzie, wyłożony kamienną powłoką. W mozaice można zastosować zarówno małe zaokrąglone gładkie kamyki, układając je na krawędzi, jak i lite, jeśli odpowiadają one utworzonemu obrazowi.

Możliwe jest także stosowanie różnych kolorów kamyków, na przykład układanie 1 paska światła, drugiego ciemności lub rozcieńczanie kolorów.

Po ułożeniu jednego z elementów mozaiki wlewa się ją za pomocą sprayu. To naprawi utwardzającą się kompozycję i usunie jej nadmiar.

Tak więc, dzieląc obraz na osobne komponenty, pokrywają wszystkie części drogi ogrodowej. W rezultacie ścieżka ogrodowa jest ściśle wypełniona kamieniami naturalnymi.

Budowanie toru bez cementu

Różnica tej opcji polega na tym, że podczas układania utwardzonej drogi cement nie jest używany.

Kruszony kamień jest również podstawą, wylewa się na niego surowy piasek, zagęszcza i wygładza „zasadą”. Poziom warstwy piasku jest zawsze mniejszy niż poziom krawężnika lub szalunku o 30 mm. Dzięki tym wartościom kamienie będą trzymały się w samolocie. Konieczne jest wyrównanie wypełnionej mozaiki na granicy.

Kamyczki łatwiej fornirować nie o 1, ale jednocześnie układać je w rzędy, stukając młotkiem w górę. Piasek będzie wymagał dodatkowego zwilżenia.

Wysokość kamyków musi być regularnie sprawdzana za pomocą specjalnego poziomu budynku.

Po ułożeniu określonego segmentu mozaiki, zanim wyschnie piaszczysta podstawa, musisz jeszcze raz uderzyć samolot młotkiem, a następnie dodać więcej piasku na wierzchu. Nadmiar takiej zasypki jest następnie natychmiast usuwany za pomocą pędzla.

Następnie gotową mozaikę wlewa się za pomocą sprayu.

Po całkowitym wyschnięciu wypełnionej powierzchni można przejść pędzlem innym razem po płaszczyźnie.

Kiedy poziom piasku spada po kilku godzinach, konieczne jest powtórzenie zasypki i ponowne podlewanie.

Po kolejnym wyschnięciu mozaiki wszystkie kamienie wyciera się wilgotną gąbką.

Ukończona konstrukcja jest zwilżana niewielką ilością wody każdego dnia przez tydzień - w ten sposób ścieżka „akumuluje twardość”.

Jeśli proces instalacji jest przeprowadzany na otwartej przestrzeni, w takim przypadku, że płótno nie zostanie zmywane przez prysznic, lepiej jest przykryć go niegrubą piankową gumą. Ma porowatą strukturę, która przepuszcza pewną ilość wilgoci, ale zapobiegnie odpływowi wody z piasku.

Jeśli brukowana droga została zbudowana za pomocą szalunku z desek, to już na końcu muru konieczne jest wzmocnienie płótna za pomocą kamiennych lub ceglanych granic.

Płyty chodnikowe

Płyty chodnikowe są mocnym, trwałym materiałem. Żywotność tego materiału wynosi około 15 lat, jeśli zastosowana zostanie technologia układania.

Jeśli planowane jest przemieszczanie i parkowanie samochodów wzdłuż takiej utwardzonej drogi, wysokość płytki powinna wynosić 60 mm. Jest dostępny w różnych typach i rozmiarach.

Kolejność prac nad budową jezdni.

1. Tworzenie planu projektu i układu. Następnie opracowywany jest i projektowany układ płytki.
2. Określanie kosztów materiałów.
3. Układanie jezdni.

Proces stylizacji:

• wykopać małe dziury w ziemi pod krawężnikiem;
• instalacja granicy wokół obwodu ścieżki w celu zabezpieczenia płótna;
• ułożona jest podstawowa warstwa żwiru;
• układane są powłoki kafelkowe;
• wypełnianie fug.

Ścieżki ogrodowe z cegły klinkierowej

Wynika z tego raczej trwała i estetyczna droga. Ze względu na jego trwałość zaleca się wybranie wysokiej jakości cegły klinkierowej.

Podstawa pod nim, z podwiniętą górną warstwą piasku, musi zostać wygładzona przy użyciu „reguły”. Można go zbudować z desek o nieskazitelnie gładkich i gładkich powierzchniach końcowych. Tablica musi być o 200 mm większa niż skala jezdni. Kąty dolnego elementu deski są równe grubości cegły.

Po wyrównaniu warstwy piasku rozpoczyna się instalacja bloków bocznych, są one instalowane na żebrach o połowie szerokości w ziemi za pomocą gumowego młotka. Boki są ustalone: ​​z granicami; rozwiązanie; lub armatura. Następnie dodatkowa warstwa kruszonego kamienia jest dokładnie prasowana.

Po zamocowaniu części bocznych na krawędziach określ typ wzoru dla projektu części środkowej. Są one ułożone w dwóch głównych wersjach, umieszcza się je na końcu lub na szerokiej stronie.

Aby uzyskać wytrzymałość muru, pierwszy rząd musi zostać ułożony na długość, a następny wzdłuż ścieżki, wbijając cegły w podstawę piasku. Jednak ze względu na niezawodność są one mocowane za pomocą kleju na bazie cementu.

Roztwór umieszcza się w taki sposób, aby jego nadmiar nie wystawał ponad mur.

Po ułożeniu wszystkich bloków szwy są wypełnione piaskiem. Jest równomiernie rozprowadzany za pomocą szczotki o długim włosiu.

Po stwardnieniu roztworu szalunek jest usuwany.Kruszony kamień o średniej frakcji wylewa się wzdłuż krawędzi i ostrożnie zagęszcza, a na nim dodaje się kolejną warstwę kruszonego kamienia.

Aby uzyskać trwałość i jasność tonu, cegła jest traktowana penetrującym podkładem, wysuszony materiał jest barwiony specjalnym lakierem do kamienia.

Opcje ścieżki drewna

Drewniane ścieżki ogrodowe nie wymagają dodatkowego przetwarzania, dlatego są trwałą opcją. Dzięki specjalistycznemu przetwarzaniu można przedłużyć ich żywotność i chronić je przed wilgocią. Optymalnym materiałem jest modrzew i dąb, a także drewno iglaste. Za najtańsze uważa się pręty i piły drzewa, a deska tarasowa jest najdroższa.

Idealna grubość prętów powinna wynosić 15 cm i układa się je na podłożu z piasku pokrytym warstwą żwiru. Ta metoda przyczynia się do długowieczności ścieżki ogrodowej.

Aby stworzyć bardziej estetyczną opcję, stosuje się cięcia drewna. Muszą być oczyszczone z kory i potraktowane suszącym olejem. Zaleca się układanie części bocznych z cięć o większej średnicy, aby zwiększyć wytrzymałość.

Montaż deski tarasowej odbywa się na betonowej powierzchni. Zaletą tej opcji jest jej wysoka odporność na ciepło i obecność powłoki ochronnej. Te właściwości zapewniają wysoką wytrzymałość i trwałość desek. Mocowanie do podstawy odbywa się za pomocą klipsów lub śrub samogwintujących. Jest to jednak najdroższa opcja powlekania drewna.

Betonowa ścieżka w ogrodzie

W przypadku drogi betonowej znakowanie wykonuje się w sposób opisany powyżej, a następnie wykonuje się usuwanie gleby.

Następnie krawędzie lub szalunki są formowane po bokach toru.

Pewna warstwa piasku jest wlewana do przedmiotu obrabianego, a następnie jest zwilżana i zagęszczana. Ostateczna grubość zamkniętego zbiornika wynosi od 60 do 70 milimetrów. Kruszony kamień wylewa się na zwinięty piasek, który również należy zagęścić. Na żwirze zainstalowana jest siatka wzmacniająca, dzięki czemu płótno jest znacznie mocniejsze.

Metoda wylewania torów betonowych

Aby uzyskać gładką płaszczyznę, tworzy się najlepszą kompozycję betonową i wylewa się szalunek ścieżki.

Dalej żelbet jest wyrównywany „regułą”, latarnie w tym przypadku są bokami szalunku.

Siła jest tworzona przez „prasowanie”. Suchy cement wylewa się na jeszcze suchą płaszczyznę cienką warstwą i natychmiast wciera. Możliwe jest również stosowanie mieszanek sklepowych.

Ścieżki ogrodowe za pomocą formularzy: korzyści i technologia

Korzyści ze stosowania form gąsienic

Oczywiście wiele osób wybiera najbardziej klasyczną metodę układania torów za pomocą płytek lub kostki brukowej. Jednak taka formacja wygląda na nieco stłoczoną i okazuje się dość kosztowna. Z tego powodu prawie wszyscy właściciele domów wiejskich decydują się na budowę ścieżek ogrodowych na własnej działce przy użyciu formularzy. Pozwala to wyrazić wyobraźnię w projektowaniu krajobrazu.

Tak ułożone ścieżki w ogrodzie z reguły są bardzo eleganckie. W porównaniu z konwencjonalnymi technologiami mają one istotne zalety, na przykład:

• minimalny poziom wydatków na system pracy;
• możliwość produkcji torów o różnych rozmiarach i konfiguracjach;
• prostota procesu wykonywania pracy.

Tworząc ścieżki za pomocą formularzy, można je wypełnić różnymi materiałami, na przykład: marmurowymi kawałkami, kamykami i innymi materiałami, które stworzą oryginalny wygląd ścieżki. Jednak zanim zaczniesz tworzyć ścieżki, powinieneś wykonać wstępne prace nad oznakowaniem.

Za pomocą specjalnego formularza możesz zbudować bardzo piękny wygląd ścieżki.Takie pokrycie jest dość popularne wśród letnich mieszkańców i właścicieli podmiejskich nieruchomości ze względu na prostą produkcję i niski koszt surowców.

Ważne jest, aby wiedzieć, że podczas budowy toru należy dbać o odprowadzanie wody. Aby to zrobić, możliwe jest umieszczenie go na podwyższonych obszarach lub wytworzenie go pod określonym kątem dla przepływu wody. W przeciwnym razie w okresie mrozów może wystąpić pękanie powłoki.

Ścieżki ogrodowe galaretowate i ich zalety

Powłoka wypełniająca charakteryzuje się najwyższą wytrzymałością i jest idealna do obciążeń. Układanie torów napełniania odbywa się na betonowej podstawie. Aby utworzyć system, można użyć kostki brukowej lub kamienia naturalnego. Aby uzyskać naturalny wygląd, stosuje się wielokolorowy materiał.

Nowoczesny pomysł - plastikowe moduły

Ruchome ścieżki ogrodowe wykonane z plastikowych modułów układane są dość szybko i nie wymagają podstawy żwiru.

Pozwalają zbudować drogę o dowolnej szerokości, warto zauważyć, jak mają zapięcia, które pozwalają łączyć je zarówno pod względem długości, jak i średnicy.

Łączące części paneli z tworzywa sztucznego, które mają dość duże wymiary, dają wytrzymałość konstrukcji, więc 2 płyty są mocowane w 2 punktach za pomocą specjalnych mocowań na modułach.

Zaletą takich płyt jest nie tylko prędkość montażu, ale także fakt, że ich samolot jest całkowicie antypoślizgowy, dość imponujące przeciążenia wytrzymują takie tory i są bardzo niezawodne.

Do produkcji płyt zastosowano tworzywo sztuczne mrozoodporne. Materiał ten może wytrzymać wahania temperatury od minus -35 ° C do plus + 45-50 ° C. Zimą taki tor można szybko i łatwo zdemontować, przechowywać w celu przechowywania w jednym z budynków mieszkalnych. Plastikowe płytki są praktyczne i kompaktowe, szerokość i długość to 570 x 570 mm, a grubość to 22 milimetry. Z powodu podłużnych otworów wilgoć z opadów nie gromadzi się na powierzchni.

Te ścieżki ogrodowe są proste i łatwe w instalacji, odpowiednie zarówno na trawnik, jak i na ziemię. Podczas kiełkowania w pobliżu roślin ścieżkę można przesunąć.

Wideo: DIY Garden Path

50 zdjęć pomysłów na tworzenie ścieżek ogrodowych własnymi rękami: